Gianluigi Donnarumma ishte në stol në ndeshjen miqësore ndaj Shqipërisë. Ai do të rikthehet në portën axurre mbrëmjen e së dielës për provën e fundit të kombëtares italiane me Austrinë. Më pas ai do të kthehet në shtëpi, e pret një periudhë jo e këndshme.

Në plan të dytë mbetet keqardhja e madhe për një muaj për të jetuar vetëm para televizorit, duke i parë të tjerët në Botëror, ndërsa axurrët në shtëpi duke medituar ndeshjen kundër Maqedonisë (“një në 100 ndodh…”, janë fjalët e Mancinit).

Mes spektatorëve është edhe Gigio, i cili do të përdorë duart e tij të mëdha për të mbajtur një pako kokoshka dhe për të parë fatin e të tjerëve. Ai do të numërojë mbrapsht deri në rifillimin e Ligue 1 dhe Champions League, ku skuadra e tij do të përplaset me Bayern Munich. Në itinerarin e Europës, mes uljeve dhe ngritjeve ishte ndër protagonistët e bëmave dhe rrëzimeve shkatërruese së bashku me ekipin.

“Nëse kthejmë kokën pas, është zgjedhja e duhur. Ai luan, është mirë dhe nuk ankohet”, – tha Rafaela Pimenta një muaj më parë, menaxherja që trashëgoi Mino Raiolën dhe portofolin e tij të lojtarëve. Në intervistën me Gianluca Di Marzio, ajo shpjegoi se si vendimi për t’u larguar nga Milani ka qenë më i miri i mundshëm për karrierën e klientit të saj. Edhe sikur fillimet te PSG të ishin asgjë tjetër veçse rozë për shkak të dualizmit me Navas dhe hierarkive brenda grupit.

“Ai i kapërceu mirë vështirësitë fillestare te PSG, – pranoi agjentja ‘Gazzetta dello Sport’. – Ajo ishte një zgjedhje sportive për të vënë në dyshim veten dhe për të rritur përvojat e tij”. Në thelb, ai donte të linte shtëpinë e babait të tij, të dilte nga guaska e tij, të largohej nga klubi që e rriti për të fituar përvojë diku tjetër. Ai imagjinonte se diku tjetër mund të rritej më shpejt se në kohën e kuqezinjve.

Por nuk ishte vetëm një çështje ekonomike. Ai pseudonimi “Dollarumma”, i krijuar nga të njëjtët tifozë që e kanë vënë në shënjestër me kërcënime të padëgjuara dhe e shajnë (ose e kanë sharë) edhe kur është në kombëtare, konsiderohet një etiketë e padrejtë. “Ai nuk u largua nga Milani për arsye ekonomike, – shtoi agjentja. – E ardhmja e tij mbetet për t’u shkruar, e ka karrierën përpara”. Dhe gjithçka mund të ndodhë, edhe nëse ai kthehet në Serie A.