Musa Juwara është një djalë nga Gambia dhe i datëlindjes 2001 (19 vjeç) por 5 korriku 2020 do të mbahet mend gjatë si datë në kokën e tij, pasi vendosi, së bashku me bashkatdhetarin e tij Barroë, sfidën Inter-Bologna në “San Siro”.
Por ajo e tij është një nga ato histori të trishtueshme që dëgjojmë shpesh, një nga shumë ata që kalojnë nëpër rrugëtimin ferr të shpresës.
Me një varkë, ai dhe familja u ulën pas ditëve të dëshpëruara të kaluara në det pranë portit të Mesinës në Itali (ishulli i Siçilisë): ishte 10 qershor 2016, Musa ishte vetëm katërmbëdhjetë vjeç.
Pas zbarkimit në Siçili ai u transferua në Ruoti, provinca e Potenca dhe atje, në fshatin e vogël të Basilikata, ai gjeti engjëjt e tij kujdestarë: trajnerin e një shkolle futbolli, Virtus Avigliano, Vitantonio Summa, dhe gruan e tij, Loredana Bruno , që e morën në kujdestari.
Djali menjëherë tregon se mund të luajë mirë futboll dhe se talenti nuk i mungon: i vogli Musa tregon me fakte se nuk është rastësi dhe fiton një titull kampionati rajonal me Allievi (para të rinjtë).
Klasi i tij vihet re nga shumë klube të Serie A dhe familja e tij e re, pasi ka shqyrtuar shumë oferta, zgjedh Chievo, “pasi klubi propozoi të merrte përsipër rrugën shkollore dhe arsimore për të”. Musa kujdeset shumë për shkollën sepse e ka amanet nga gjyshi, referenca e tij. Gjithnjë i kishte thënë “kultura e para”.
Kur gjithçka dukej se po shkonte mirë, FIGC i mohon federimin e futbollistit: “Musa ishte pothuajse në depresion, ai ishte shumë i sëmurë, ëndrra e tij po prishej dhe ne po mundoheshim t’i shpjegonim burokracinë”.
Pastaj fillon një apel urgjent në Gjykatën e Potencës, një apel që familja kujdestare Juëara arrin të fitojë.
Dhe kështu vjen drita e gjelbër për federimin te Chievo, që i jep mundësi të dallohet nga Bologna dhe të shkojë te sektori i të rinjve kuqeblu.
Sinisa Mihajlovic, që të rinjve u jep një dorë, sidomos kur e di se sa kanë vuajtur, e hedh në fushë në “San Siro”: debutim dhe gol vendimtar!
As në përralla nuk ndodh kështu…