Lideri shpirtëror i Milanit; “psikologu” Ibra mungon më shumë sesa sulmuesi

17 Maj 2021
12:11
Alfred Lleshi
back button

Prania në tribuna, pas një jete, e Gordon Singer, birit të numrit një të “Elliott”, pronarit të Milanit, nuk ishte e mjaftueshme. Intervistat individuale dhe bisedat kolektive të Piolit gjatë javës nuk ishin të mjaftueshme. As prania e Zlatan Ibrahimovic në tribunë, si zakonisht, kur ai nuk mund të dalë në fushë, nuk ndihmoi. Këtu, mbase çështja nuk duhet keqkuptuar: nuk po themi që golat e tij po mungonin, sepse Milani ka treguar shumë herë gjatë sezonit që mund të bëjë pa udhëheqësin e vet. Nëse ka ndonjë gjë, udhëzuesi i tij shpirtëror ka munguar të dielën te kuqezinjtë, që barazuan me Cagliari dhe ndërlikuan shumë kualifikimin në Champions. Përvoja e atij lojtari, i cili, në moshën gati 40 vjeç, kaloi nëpër një mijë beteja, ku aksionet e tij ishin jetësore. Ai nuk i fitoi të gjitha, por gjatë karrierës së gjatë mësoi se si të merrej me betejat.

Koka dhe muskujt – Sepse Milani kundër Cagliari doli nga dhoma e zhveshjes në kushtet më të këqija mendore të mundshme. Disa titullarë me kontratat pezull, disa të tjerë të tensionuar, skuadra e thërrmuar nga rëndësia e fitores. Dhe kështu këmbët nuk iu përgjigjën kushtrimit, sikur të peshonin dy herë më shumë. Pikëpyetje atletike? Jo, aspak. Mjafton të rishikosh dy ndeshjet pararendëse radhazi në Torino për të kuptuar se nuk bëhet fjalë për mungesë benzine. Problemi ishte në kokë. E cila, siç përsërit shpesh Pioli, gjithashtu rregullon muskujt. Në këto situata, edhe në gjendje kome Ibrahimovic bën ndryshimin. Pikërisht për këto arsye, mbi të gjitha, Boban dhe Maldini e kërkuan fort atë në Milanello një vit e gjysmë më parë. Për të ndihmuar ekipin të rritet, për t’i treguar mënyrën më të ndritshme një grupi të rinjsh në të 20-tat e tyre të para.

QËNDRIMI – Kjo ndeshje dukej si mbyllja perfekte e rrethit. Zlatan që kishte përfunduar ciklin e mësimdhënies, ndërsa Milani në një farë mënyre mund të fillonte të lirohej nga udhëheqja e tij. Milan-Cagliari ka treguar se nuk është kështu. Akoma jo. Dhe në fakt nuk është rastësi që klubi ka zgjedhur të shpenzojë edhe 10 milionë të tjerë për ta mbajtur sezonin e ardhshëm. Nuk ka kundër-provë dhe për këtë arsye nuk mund ta dimë se si do të kishte përfunduar ndeshja kundër sardëve me suedezin në fushë. Sidoqoftë, është e lehtë të mendosh se qëndrimi i ekipit do të kishte qenë i ndryshëm. Lojtarët do të ishin frymëzuar shpirtërisht prej tij, jo bllokuar nga furia i një goli, që bëhej gjithnjë e më i rëndë me kalimin e minutave.

“Barazim, ngaqë mungoi Ibra? Po, por gjithashtu duhet të kemi një ekuilibër në vlerësime. Në dy ndeshjet e fundit nuk luajti Zlatan, por fituam. Së pari dëgjova se ne jemi të varur nga Ibra, pastaj se luajmë më mirë pa të. Ne nuk barazuam për shkak të Ibrës, por sepse performanca e përgjithshme ishte pak e tensionuar, jo shumë precize dhe me pak ritëm. Një analizë e sinqertë, gjithashtu, sepse kur bëhet fjalë për Zlatan, ekuilibri ndonjëherë mungon. Një fjalë magjike, ekuilibër: pikërisht ajo që Zlatan duhet dhe mund të kishte dhënë në një ndeshje si kjo. Ai e provoi nga jashtë fushe, pa pasur sukses”, – tha Pioli pas barazimit me Cagliari.

“Ne u goditëm rëndë, por ende mund ta arrijmë Champions-in”, – shkroi Milani në rrjetet sociale, pas ndeshjes. Kjo mundet, për sa kohë kuqezinjtë mund ta menaxhojnë më mirë kokën e tyre në ndeshjen përmbyllëse të kampionatit, ndaj Atalantës.

Lajme të tjera

Lajmet e fundit