“Ka vetëm një Carlo Ancelotti”, mund të këndonin disa tifozë që patën nderin të shihnin skuadrën e tyre të udhëhequr nga trajneri italian. “Por në realitet nuk ka vetëm një Ancelotti, sepse djali i tij Davide është përkrah mbretit Carlo prej disa vitesh, i cili e ndjek atë si hije dhe mund të gjejë një vend edhe në Premier League dhe AS ka vendosur disa kohë më parë ta intervistojë…
Kur Davide e kuptoi se nuk do të bëhej yll në fushë, ai zgjodhi një tjetër futboll. “Largimi ishte vendimi im. Nuk ishte e lehtë, por tani e shoh si një vendim shumë të drejtë. Vendosa të studioj si trajner dhe ishte një avantazh i madh. Jam 33 vjeç dhe tashmë kam 11 vite përvojë. Largimi nga futbolli bëri të mundur studimin, udhëtimin, mësimin e gjuhëve…”.
Dhe tani ai është numri dy i babait Carlo. Por si është punosh me dikë të tillë? “Stafi ynë është mjaft i gjithanshëm, babai im ndërhyn vetëm kur është e nevojshme, kur mendon se është thelbësore ose kur ka një seancë të veçantë taktike”.
Ne flasim shumë dhe shkëmbejmë ide. “Debati pasuron. Por në fund vendimet i merr babai im”. Dhe çfarë do të ndodhë kur do të largohet Ancelotti i madh? Idetë janë të qarta: “Kur ai të përfundojë karrierën, dua të vazhdoj”.
Megjithatë, Davide Ancelotti është i prirur të rrëzojë një mit: atë që Carletto menaxhon “vetëm” kampionë… “Babai im thotë gjithmonë se në futboll kanë shpikur gjithçka deri më tani, por unë ende mendoj se është një sport që nuk ndalet kurrë së zhvilluari.
“Në përgjithësi kemi të njëjtën ide për futbollin, ai më mësoi se është një sport i përbërë nga lojtarë, që nëse dëshiron të jesh një trajner i mirë, duhet të përshtatesh me atë që ke dhe të ndërtosh një lojë në të cilën secili prej lojtarëve mund të shkëlqejë.
“Kur ke sukses, mund të jesh i të lumtur. Nëse shikon që lojtarët janë të qetë, keni goditur në shenjë. Nëse, nga ana tjetër, i shikon ata jashtë vendit në formacion, nuk po bën një punë e mirë, ky koncept është shumë i rëndësishëm dhe nuk është e lehtë të jesh kameleonik siç ka qenë në karrierën e tij. Në fund të fundit, babai im është shumë modest, por ai shpiku një formacion, 4-3-2-1.
“Ai nuk është vetëm një menaxher kampionësh, por edhe një person që i ka dhënë shumë futbollit në nivel taktik. Ata e kanë konsideruar gjithmonë një person të mirë që di të menaxhojë mirë lojtarët, është një nga cilësitë e tij, por ai di shumë për futbollin, ai di të luajë në mënyra të ndryshme dhe ky është një virtyt i madh”.
