Rreth Hotel “Peninsula”, selia e Al Khelaifi në Paris, janë të sigurt. Kupa e Botës ishte një vitrinë, evropianët vazhdojnë të duan të përfshihen në çështjet jo-futbollistike (të drejtat e punëtorëve, të drejtat e grave, alkoolit, politikës së brendshme), por ekziston një pjesë e madhe e mundësisë që sheikët nga Katari të vendosin të mos investojnë më në futboll.
Natyrisht, dikush mund të pyesë veten se si FIFA mund të ndalojë birrën brenda dhe jashtë stadiumeve, nëse pastaj në tribunat VIP festojnë me shampanjë, por kjo është një pyetje nga “Ferma e Kafshëve” e George Orwell. Gjithmonë do të ketë nga ata që janë më të barabartë se të tjerët, qoftë kjo një zgjedhje hipokrite, si në këtë rast, apo ushtrimi i një pushteti.
Mënjanë preambula, e vërteta është se sheikët nga Katari duan ta shesin Paris Saint Germain dhe rrjedhja e këtij informacioni ditët e fundit nuk ndodhi rastësisht. Edhe njerëzit e tregut të PSG-së, Jorge Campos dhe Henrique Antero, nuk e dinë saktësisht se çfarë lloj buxheti mund të kenë për të ardhmen e afërt. Ata kishin idenë për të ofruar rreth 25-30 milionë për Skriniar, plus një duzinë pagash, por për momentin ky skenar duket se ka skaduar.
Gjithashtu sepse mund të ketë shumë shpirtra, por në fund Al Khelaifi vendos se si do të ngrihet nga shtrati. Ndoshta pasnesër mund të blejë Cristiano Ronaldon dhe më pas të mbyllë rubinetat, me Messin, Mbappé, Neymar dhe Cristiano bashkë në një ekip… Ndoshta duket pak e tepërt dhe, nga ana tjetër, të mos funksionojë.
Por Jorge Mendes dhe Luis Campos kanë marrëdhënie të shkëlqyera, kush e di… Realisht është e vështirë të bësh parashikime, sigurisht që ka limite, por ne as nuk e dimë se cilët janë. Në fund të Botërorit do të kemi një pamje më të qartë, gjërat ndryshojnë shumë shpejt.
Dhe ja ku jemi, në fakt, te Cristiano Ronaldo. Por edhe te Mbappé e Messi. Kur një lojtar bëhet më i rëndësishëm se skuadra për të cilën luan, gjithçka bëhet më e vështirë. Ndodhi me portugezin te Manchester United, duke dhënë intervistën bombastike, e cila më pas çoi në lamtumirën dhe zgjidhjen e kontratës gjatë këtyre ditëve. Messi ishte vetë klubi i Barcelonës, ndoshta do të kthehet, ashtu si në Argjentinë të gjithë i besojnë atij, si orakulli.
Kur gjërat funksionojnë, si në finalen kundër Italisë, gjithçka bëhet më e lehtë. Më 2014, Messi zvarritej pavarësisht se nuk shënoi. Më 2018, Franca ishte më e fortë, thjesht fitoi. Messi u largua falas nga Barcelona, pas “Burofax”-it një vit më parë dhe negociatave të bujshme për komisionet e nënshkrimet e bonuseve me Blaugranat (që i mori nga PSG).
Me Mbappe po bëhet e njëjta gjë, duke pasur parasysh fryrjet dhe draftet që vijnë nga dhoma e zhveshjes së Paris Saint Germain. Kur situata bëhet e paqëndrueshme, dikush duhet të zgjedhë: më mirë klubin apo individin? Kur zgjidhni individët, atëherë fillojnë problemet.
Pyetja tjetër, pra, është: ku po shkon Cristiano Ronaldo? Ndërkohë, ai ndodhet në Katar, me shpresën për të fituar Kupën e Botës si lojtar i lirë. Do të ishte një situatë e pabesueshme. Portugalia është shumë e fortë, por kapiteni i saj ka nevojë edhe për pushim. Ronaldo duket më shumë si numri 9 që mund të luajë nga stoli (si zëvendësues), që më pas të ketë cilësinë, koordinimin dhe forcën mendore për të qenë përcaktues.
Edhe CR7 duhet ta kuptojë se rinia e tij ka mbaruar. Ndoshta ai e bëri atë me shkëlqimin e himnit të Botërorit të tij të fundit. Meqë ra fjala, sot është Meksikë-Argjentinë dhe një disfatë do të ishte fatale për Albiceleste. Humbja e Messit pas dy ndeshjeve do të ishte vërtet një klithmë.
