Joan Laporta, presidenti i Barcelonës, nisi aktivitetin për 125 vjetorin e klubit katalanas në gala të organizuar në Gran Teatre del Liceu. Numri një mbajti një fjalim për këtë rast, duke u përpjekur të përmbajë emocionet e tij para të ftuarve, duke u ndalur më pas në disa pika thelbësore të së tashmes dhe të ardhmes së klubit.
Urime kane ardhur edhe nga Real Madrid nepermjet rrjeteve sociale: “Urime për 125 vjetorin tuaj, FC Barcelona. Është një nder për Real Madridin që të konkurrojë me një rival të madh si ju gjatë gjithë historisë sonë.”
Camp Nou i ri: “Barça bën ëndrrat realitet. Sot klubi – deklaroi Laporta – synon të ndërtojë një stadium për më shumë se 100.000 njerëz. Kur të përfundojë, do të jetë stadiumi më i mirë i pesë kontinenteve, si të gjitha stadiumet që ka pasur Barça, është një klub unik, i mrekullueshëm, emocionues… më shumë se një klub” – fjalët e para te tij.
Rishikimi i fazave të jetës së Barçës, nga Dream Team i drejtuar nga Johan Cruyff, te kampionët si Ronaldo, Ronaldinho, Deco, gjashtë kupat dhe “lojtari më i mirë në historinë e klubit, Messi”. Kalojmë te trajnerët që u ulën në stolin e Blaugranas, me një përmendje të veçantë për Xavi Hernandez, i zëvendësuar nga Flick: “Xavi na bëri të ruajmë shpresën. Një shpresë që po bëhet realitet”.
Në fund, ai kujtoi anëtarët dhe tifozët e klubit: “Barça është një klub progresiv. Ne kemi qenë gjithmonë të respektueshëm dhe mirënjohës ndaj qytetit që na pa të lindur, Barcelonës, dhe vendit që na priti, Katalonjës. Gamper solli Barçën. popullit të saj dhe e bëri atë klubin e Katalonjës, dhe kjo është ende e vlefshme nga të gjithë tifozët, pavarësisht se ku kanë lindur, ashtu si klubi pranon mendimet e miliona e miliona njerëzve. Kjo është ndjenja e Barcelonës. Ka shumë tifozë që vuajnë dhe gëzohen në çdo pjesë të Spanjës.”
“Historia e Barçës është një histori suksesi, jo pa vështirësi, jo pa sakrifica, jo pa epikë. Por përgjatë 125 viteve të historisë ka një linjë që bashkon dekada, ekipe dhe breza tifozësh të Barcelonës, e cila është rruga për të arritur suksesin dhe rruga nuk ka qenë tjetër veçse puna, mundi, këmbëngulja dhe përulësia. Dhe gjithashtu aftësia për të befasuar, për të qenë i pari që vepron, për të avancuar në skenarë të caktuar.”
“Modeli i Barçës nuk bazohet vetëm te fitimi, por edhe te fitimi i mirë. Kështu janë farkëtuar skuadrat legjendare ndër vite, që nga fillimet me Gamper e më pas me Alcántara dhe Samiter, legjenda në fushën e Les Corts, e deri në ditët tona, me ekipin e Hansi Flick që ka talentin e La Masia si boshti bërthamor i projektit sportiv, përmes ekselencës së ekipit të Kubalës së Pesë Kupave; magjia e HH dhe Suárez; ardhja revolucionare e Cruyff si lojtar; heronjtë e Bazelit; Dream Team, sërish me Johanin dhe me golin e Koeman në Wembley që do ta mbajmë gjithmonë në zemrat tona; Buzëqeshja e Ronaldinhos; Skuadra e përjetshme e Guardiolës dhe ekselenca e Leo Messit, lojtari më i mirë në histori.
Dhe lojtarë dhe trajnerë të pafund që do të firmosnin Manifestin e 125-vjetorit të shkruar nga komisioneri i përvjetorit, David Carabén, i cili shpall: “Ne duam që topi të kënaqet, të ndajmë, të fitojmë. Të sulmojmë dhe të mbrohemi. Për të vendosur të ardhmen tonë. Të mrekullohesh. Sepse ne jemi të sigurt që luajmë më mirë nëse luajmë të gjithë.”
“Ne jemi më shumë se një klub edhe për shkak të profesionit tonë shumë-sportive, me seksione që kanë gjeneruar legjenda të përjetshme në Palau. Dhe në vitet e fundit me një ekip futbolli të femrave që është një krenari për të gjithë Barcelonën, për momentet e saj sportive dhe për mesazhin që përcjell në shoqërinë tonë.”
“Të kuptuarit e Barçës i referohet masës së saj sociale, sepse ata janë anëtarët e saj, pronarët e Klubit – dhe kështu do të jetë gjithmonë -, klubet e saj, tifozët e saj në mbarë botën, të cilët i kanë dhënë kuptim ekzistencës së entitetit dhe e kanë pajisur me përmbajtje emocionale. Motoja ‘Esport i Ciutadania’ e krijuar nga presidenti ynë Josep Sunyol i Garriga, e ndertuar gjatë Luftës Civile, kuptohet në ditët tona me promovimin e vlerave të patjetërsueshme që sjellin që FC Barcelona duhet të ketë një sjellje model në çështje të tilla të ndjeshme si lufta. kundër dhunës në stadiume, paqes, solidaritetit, demokracisë, barazisë dhe lirive individuale dhe kolektive, duke e bërë sportin një mjet të kohezionit dhe integrimit social”.
