Mesazhi mbërrin në zemër të një mbrëmjeje pasioni dhe mundimi, ashtu si Italia po përpiqej të gjente barazimin kundër Kroacisë, që erdhi në “frymën e fundit” dhe siguroi kalimin në 1/8 finale të “Euro 2024”. Edhe aq të fortë sa janë, ato janë fjalë, në mënyrë të pashmangshme përfundojnë duke u errësuar pjesërisht nga ngjarjet aktuale të Europianit.
Sidoqoftë, shtrirja e postimit që Calhanoglu publikoi në profilet sociale ishte përfundimtare në perceptimin e tij: “Mendoj se është e përshtatshme të sqarohet situata për të shmangur keqkuptimet. Jam jashtëzakonisht i lumtur tek Interi. Marrëdhënia që kam me klubin dhe tifozët është vërtet e veçantë.
Së bashku kemi arritur qëllime të mëdha, jam i emocionuar që mund të fitoj edhe më shumë trofe me Interin në të ardhmen”. Po çfarë ndodhi në të vërtetë gjatë fundjavës së kaluar? Le të sqarojmë dhe të ripërsërisim së pari pikat qendrore të gjithë historisë: nga njëra anë Calhanoglu nuk e ka menduar kurrë të largohet nga Interi, nuk ka kërkuar asnjëherë rregullim rroge.
Nga ana tjetër Interi nuk ka marrë asnjë ofertë nga Bayern Munich. Sigurisht që agjenti i tij, Gordon Stipic, kishte kontakte me bavarezët, është puna e tij, por siç kishte ndodhur në një farë mënyre me Lautaro dhe Alejandro Camano, ishte lojtari që ndërhyri për të mbyllur kanalet dhe për të ndaluar një komunikim jo të mirëpritur.
Një situatë që vetë Calhanoglu ua kishte sqaruar tashmë bashkëlojtarëve të tij, bllokut zikaltër të Italisë, të dielën. Një telefonatë e gjatë me Bastoni, Barella, Darmian, Frattesi, Dimarco, për të përsëritur atë që do të deklaronte më pas publikisht, disa orë më vonë.
E njëjta gjë me drejtorin sportiv Ausilio, më shumë se çdo gjë tjetër për të studiuar së bashku mënyra dhe kohën për ta ndalur atë që nuk ishte rastësi, që vetë turku e ka cilësuar “spekulim”. Një qëndrim i diktuar edhe nga dëshira për të ruajtur marrëdhënien shumë të ngushtë që e lidh atë me tifozët zikaltër, me ‘Curva Nord’, të cilët menjëherë iu përgjigjën mesazhit të turkut me fjalë dashurie dhe vlerësimi të madh.
“E dija se çfarë lloj personi ishe dhe sonte mora konfirmimin, – ka komentuar Marco Ferdico, kreu i ultrasve zikaltër. – Ndryshe nga të tjerët që shikonin Zotin e parasë, ju zgjodhët dashurinë e popullit tuaj dhe për ato ngjyra që mendoni se janë tuajat. Veprimet janë gjithmonë përpara fjalëve”.
Referencë e qartë për atë që ndodhi një vit më parë me Lukakun, një rast që dikush nuk kishte dashur çuditërisht ta kujtonte. Calhanoglu u kujdes për të mohuar gjithçka, këtë herë telefoni nuk ra bosh. Përkundrazi, përgjigja ishte e menjëhershme.
