Në një intervistë të gjatë me Monica Setta në programin televiziv “Tregimet e grave në udhëkryq”, Nancy Dell’Olio foli për marrëdhënien e saj të gjatë me Sven Goran Eriksson, e cila zgjati nga viti 1997 deri më 2007: “Unë e dija prej muajsh që Sven nuk ishte mirë.
Ne kemi pasur gjithmonë një kanal komunikimi, një minimum kanali të hapur, sepse kemi ende situata plotësisht financiare që nuk janë zgjidhur. E dija se ishte i sëmurë, por mjekët nuk ma treguan ashpërsinë e sëmundjes së tij. E dija se kishte pasur goditje në tru, por po shërohej”.
Marsin e kaluar, Eriksson dhe Nancy folën në telefon: “E mësova se kishte kaq pak për të jetuar pikërisht një ditë para deklaratës për shtyp, në të cilën ai tha se vuante nga një sëmundje terminale. Unë ende nuk mendoj kështu, sepse kur folëm në telefon, ndodhi në mars, më tha: Jo, vërtet ndihem mirë, nuk mund ta mendoj këtë…”
Nancy më tej shtoi: “Kohët e fundit kam parë që nuk iu është përgjigjur disa mesazheve dhe më kanë thënë se është në klinikën që i nënshtrohet terapisë. Është shumë e trishtueshme”.
Nancy Dell’Olio më pas zbuloi për lidhjen e saj të gjatë me Eriksson: “Shkonim në shtrat, bënim seks edhe tri herë në ditë. Kishte një pasion të madh. Këto janë pasione ndoshta të rralla. Ndoshta nuk do të kisha gjetur forcën për ta lënë burrin tim”.
Sidoqoftë, tradhtitë e tij publike e bënë të vuajë shumë: “Ky pasion më bëri të vuaj. Disa nga tradhtitë e tij ishin shumë publike. Kur je personazh publik, mund të ketë ‘arratisje’ për një natë, por jo të bësh çfarëdo që të vjen për mbarë. Në jetë duhet të jemi të kujdesshëm. Nëse ke rënë në dashuri me një person tjetër, kur je personazh publik dhe njerëzit e dinë që je i lidhur zyrtarisht me dikë, duhet të silleni siç duhet”.
Së fundi, Nancy Dell’Olio tha se nuk e mori dhuratën që donte më shumë nga Eriksson dhe se duhej të luftonte për ta marrë atë: “Sven nuk arriti të bënte dhuratën më të rëndësishme për mua, shtëpinë që kishim së bashku, sepse ai duhej të linte gjithçka në emrin tim. Pastaj m’u desh të kaloja tri vite me avokatët për të marrë atë që më takonte”.
