Nga Inter-i i Triplete-s në kategorinë e shtatë angleze. Historia e Ben Greenhalgh është nga ato që duhet të tregohet. Anglezi, i lindur në 1992, fitoi reality show Football’s Next Star dhe në vitin 2010 u gjend i katapultuar në një situatë të veçantë: një kontratë gjashtëmujore me zikaltrit, pikërisht në periudhën në të cilën Jose Mourinho po i drejtonte ata drejt fitores në Serie A, Coppa Italia dhe Champions League.
Më pas, pas një rinovimi njëvjeçar dhe huazimit te Como, karriera e tij mori një rrugë tjetër, por kjo e kaluar është një pjesë e pashlyeshme e historisë së tij të futbollit.
Prandaj është normale që edhe në Anglinë e tij, ku luan me Margate, të pyesin sërish për atë periudhë. Dhe pak kohë më parë ka rrëfyer për Daily Mail disa anekdota nga eksperienca e tij në Itali.
MOU DHE BALO
Në atë periudhë, Greenhalgh kishte një mundësi më shumë unike sesa të rrallë. Stërvitje me një ekip që ka bërë histori. “Ne po shihnim stërvitjen e ekipit të parë dhe ata kishin nevojë për një tjetër në fushë. Më thërrasin dhe mbaj se më erdhi një top nga Quaresma.
“Filloj të vrapoj drejt Lucio-s dhe më dridhen këmbët. Pashë dhe kuptova se kë po përpiqesha të dribloja!”.
Një mundësi tjetër e rëndësishme është të shohësh Special One, metodat e tij të punës dhe aftësinë e tij për të marrë më të mirën nga të gjithë. “Të gjithë lojtarët thjesht e admironin Mou”.
I vetmi që Mourinho nuk arriti t’i rrënjos mentalitetin e tij ishte … Balotelli. “Ashtu si atëherë kur hyri në fushë në gjysmëfinale kundër Barcelona-s, ishte njëzet, njëzet e një, është një moment i rëndësishëm në karrierën e një futbollisti.
“Por jo, ai nuk mund të duronte të mos kishte luajtur që në fillim dhe pavarësisht se u kualifikuar, hoqi fanellën, e pështyu dhe ia hodhi tifozëve. Kush e di se çfarë i kaloi në kokë”.
BARAZIM
Shkon edhe më keq kur ai është i huazuar te Como, të paktën nga ajo që thotë Greenhalgh. “Një djalë vjen në dhomat e zhveshjes dhe na thotë se duhet të barazojmë. Unë i pyeta të tjerët ‘a e ka serioziht?’ dhe ata thanë jo.
“Por ne vërtet e barazuam ndeshjen, ndoshta disa lojtarë ranë dakord. Dhe është turp, sepse kur shikon futbollin italian e kupton se është paksa i mërzitshëm. Por ndoshta është sepse të gjithë lojtarët tashmë e dinë se çfarë duan që të ndodhë?”.
Fjalë jo shumë pozitive për futbollin italian. Por eksperienca e të qenit pjesë, qoftë edhe shkurtimisht, e një skuadre që ka bërë histori, e ka bërë edhe anglezin… një mit.
