Mbrojtësi i Napolit, Juan Jesus, ka publikuar një leter përmes faqes zyrtare të klubit italian në lidhje me vendimin e gjyqtarit sportiv në lidhje me polemikat mbi ofendimet e supozuara raciste të drejtuara nga Acerbi dhe me vendimin per ta shpallur mbrojtesin e Interit te pafajshem:
“Në lidhje me atë që ndodhi gjatë Inter-Napoli dhe vendimin e mëpasshëm të gjyqtarit sportiv, Juan Jesus, i shoqëruar nga avokatët e tij, synon të sqarojë sa vijon.
“Kam lexuar disa herë, me keqardhje të madhe, vendimin me të cilin gjyqtari sportiv ka konsideruar se nuk ka asnjë provë që kam qenë viktimë e fyerjeve raciste gjatë ndeshjes Inter-Napoli më 17 mars të kaluar: është një vlerësim që edhe pse e respektoj luftoj ta kuptoj dhe më lë me hidhërim të madh.
Unë jam sinqerisht i dëshpëruar nga përfundimi i një çështjeje serioze, të cilën vetëm fajtor e kam trajtuar “si një zotëri”, duke shmangur ndërprerjen e një ndeshjeje të rëndësishme me gjithë shqetësimin që do të kishte shkaktuar për shikuesit që po ndiqnin ndeshjen, dhe duke besuar se qëndrimi im do të ishte respektuar dhe marrë, ndoshta, si shembull.
Ndoshta, pas këtij vendimi, ata që gjenden në situatën time do të veprojnë në një mënyrë shumë të ndryshme për të mbrojtur veten dhe do të përpiqen t’i japin fund turpit të racizmit, i cili, për fat të keq, po përpiqet të zhduket.
Unë nuk ndihem i mbrojtur në asnjë mënyrë nga ky vendim, i cili lufton midis detyrimit për të pranuar se “prova e veprës penale është arritur me siguri” dhe pohimit se nuk ka siguri për natyrën e saj diskriminuese, e cila, përsëri sipas vendimit, vetëm unë dhe “me mirëbesim” do të kishte perceptuar.
Unë me të vërtetë nuk e kuptoj se si shprehja “largohu i zi, ti je thjesht një zezak…” mund të jetë sigurisht fyese, por jo diskriminuese.
Në fakt, nuk e kuptoj pse pati kaq shumë agjitacion atë mbrëmje, nëse vërtet do të kishte qenë një “shkelje e thjeshtë” për të cilën vetë Acerbi u ndje i detyruar të kërkonte falje, arbitri mendoi se duhej të informonte VAR-in, ndeshja u ndërpre për 1 minutë dhe shokët e tij të skuadrës po mundoheshin të flisnin me mua.
Nuk mund ta shpjegoj pse, vetëm të nesërmen dhe në tërheqje me kombëtaren, Acerbi filloi një kthesë të versionit të ngjarjeve dhe përkundrazi nuk e mohoi menjëherë, sapo mbaroi ndeshja, atë që kishte ndodhur në të vërtetë.
Nuk e prisja një fund të tillë për të cilin kam frikë – por shpresoj se e kam gabim – mund të krijojë një precedent serioz për të justifikuar më pas disa sjellje.
Unë sinqerisht shpresoj që kjo, për mua, histori e trishtë mund të ndihmojë të gjithë botën e futbollit të reflektojë për një çështje kaq serioze dhe urgjente”.
