U largua me një rekord. Këtë herë, megjithatë, negativ. Do të jetë e vetmja e metë në një karrierë të ndërtuar tërësisht mbi rekorde, aq sa ai mban edhe rekordin e rekordeve botërore.

Janë 56 “trofetë jomaterialë” (ata që i donte dhe edukuan më shumë) të renditur në “palmaresin” e Cristiano Ronaldos, si në listën e ëndrrave të pamundura.

Sigurisht që jo për të, golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave (me 895 gola mes klubeve dhe Portugalisë), lojtari më i pranishëm ndonjëherë në turnetë e ekipeve kombëtare të mëdha: 5 Kupa Bote dhe 6 Kampionate Europiane, duke shënuar gjithmonë, përveç në Gjermani, kësaj vere.

E vetmja keqardhje e tij ndoshta do të mbetet “Euro 2024” në futbollin e madh (ka gjasa ta shohë nga televizori Botërorin e ardhshëm, edhe nëse në Instagram shkruan se do të vazhdojë…), pa shënuar asnjë gol (përveç dy penalltive të fundit kundër Sllovenisë dhe Francës).

Më keq akoma, CR7 është zhdukur nga titujt kryesorë të këtij Europiani, mund të jetë bërë një nga të shumtët, duke mos qenë më krijuesi i diçkaje, rekordi.

Ndryshe nga Pepe, pothuajse bashkëkohës i tij, i cili në moshën 41-vjeçare mbajti mbrojtjen në këmbë, Ronaldo, me praninë e tij fizike në fushë, por pa gola, theksoi në mënyrë të pavullnetshme problemin e vërtetë të Portugalisë: mungesën e një pasuesi.

Pas dy dekadash të Cristianos me kombëtaren luzitane (njeriu që theu të gjitha rekordet e kombëtares: paraqitje, gola, asiste, fitues i 5 ‘Topave të Artë’ dhe 5 Ligave të Kampionëve, ylli i rrjeteve sociale me 634 milionë ndjekës në Instagram), Portugalisë do t’i duhen shumë vite për një lider tjetër të tillë.

“Euro 2024” e ka lënë madhështinë e Ronaldos në historinë e futbollit, e bëri këtë “me zbritje”, domethënë duke u treguar të gjithëve (jo vetëm portugezëve) atë që nuk është më, prandaj na referon se çfarë ishte, çfarë na pëlqeu dhe çfarë, në mënyrë të pashmangshme, do të humbasim.